równanie stanu
Encyklopedia PWN
w ujęciu kinetycznym — stan, do którego dąży układ w miarę przebiegu reakcji odwracalnej;
polski fizyk, jeden z najwybitniejszych uczonych w historii nauki polskiej.
nauka o naprężeniach i odkształceniach powstających w sprężystym ciele stałym pod wpływem działania obciążeń zewn., zmian strukturalnych związanych ze zmianą objętości i in. czynników.
stabilność
autom., mech. jedna z podstawowych właściwości układów dynamicznych, polegająca na tym, że układ samoistnie powraca w dowolnie dobrane otoczenie swojego stanu równowagi lub w dowolnie dobrane otoczenie ustalonych warunków pracy układu (np. drgań ustalonych), z którego, lub których, został wytrącony odpowiednio małym (w stosunku do przyjętego bliskiego otoczenia) i przemijającym zaburzeniem.
[łac.],
tautomeria
zjawisko występowania stanu równowagi chem. między różnymi izomerami strukturalnymi (izomeria), które przechodzą nawzajem w siebie w wyniku migracji najczęściej protonów;
[gr.],
